سرمایه گذاری مسکن و ادوار تجاری در ایران(تحلیل توابع واکنش آنی)

سرمایه گذاری در بخش های مختلف اقتصادی، یکی از عوامل تأثیرگذار بر رشد اقتصادی است، و با توجه به این که بخش مسکن یکی از مهمترین بخش های اقتصادی در ایران است، و بر سایر بخش های اقتصادی تاثیر می گذارد بنابراین نوسانات در این بخش رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرار خواهد داد، لذا بررسی سرمایه گذاری در بخش مسکن ایران و میزان تاثیر گذاری آن بر تولید ناخالص داخلی و مقایسه آن با سایر بخش ها دارای اهمیت خاصی است. در این تحقیق، ابتدا رابطه علیت سرمایه گذاری مسکن و سرمایه گذاری غیر مسکن(مجموع سرمایه گذاری در مستقلات و موجودی انبار) با تولید ناخالص داخلی(gdp) بررسی شده است؛ هر چند ممکن است گفته شود که این مورد جز حقایق آشکار شده است و نیازی به تحقیق ندارد ولی ضروری است که با دلیل پذیرفته شود. بدین منظور دو روش علیت استفاده شده است. روش اول با استفاده از آزمون باند ardl (پسران و دیگران2001) و روش دوم با استفاده از علیت گرنجری تودا و یاماموتو(1995) می باشد. دوره مورد بررسی سال های 86-1338 است. نتایج به دست آمده از از این دو روش بیانگر یک رابطه علیت دو طرفه بین سرمایه گذاری مسکن و غیر مسکن با gdp است. همچنین آزمون ها ی علیت برای دو متغیر ادوار تجاری مسکن و gdp نیز مورد بررسی قرار گرفت که بیانگر یک رابطه علیت یک طرفه از سمت متغیر دور تجاری به gdp است. در ادامه این تحقیق رابطه سرمایه گذاری مسکن و ادوارتجاری در اقتصاد ایران تجزیه وتحلیل شده است. برای این منظور یک مدل var به کار رفته است. به منظور تحلیل بهتر نتایج از توابع واکنش آنی استفاده کردیم. نتایج حاصل از این روش نشان می دهد که برخلاف انتظارات شوک های حاصل از سرمایه گذاری غیرمسکن نسبت به سرمایه گذاری مسکن، تاثیر بیشتری بر تولید ناخالص داخلی دارند. این نتیجه دریک اقتصاد بسته(بدون صادرات خالص) و یک اقتصاد باز(با ورود صادرات خالص) پذیرفته شده است. در حقیقت هدف از انجام این تحقیق نشان دادن اهمیت سرمایه گذاری مسکن بر رشد اقتصادی است به این دلیل که نوسان دراین بخش می تواند بر رشد اقتصادی تاثیر بگذارد.